Wie zwijgt, verliest.

Nivo 2021 - 09

Scheiden doet lijden. Met regelmaat ben ik als mediator of als deskundige betrokken bij zogenoemde
‘vechtscheidingen’. Partijen ervaren dat vaak letterlijk als oorlog. En in oorlog is alles geoorloofd, zo
geeft men vaak aan. In mijn rol als mediatior/deskundige vraag ik partijen met enige regelmaat; “Wat is
het doel van oorlog?”. Vaak komt er geen antwoord. Ik vertel hen dan dat de Griekse filosoof Aristoteles
daar reeds het antwoord op wist. Het doel van oorlog is vrede!
Voor deze keer behandel ik een casus waar dit besef nog niet helemaal was doorgedrongen bij de man
in de vechtscheiding. 

ECLI:NL:RBAMS:2020:4140 d.d. 22.07.2020
vordering ex artikel 3:194 lid 2 BW

In het burgerlijk wetboek is artikel 3:194 lid 2 BW opgenomen. Het artikel bepaalt dat een deelgenoot die opzettelijk
tot de gemeenschap behorende goederen verzwijgt, zoek maakt of verborgen houdt, zijn aandeel in die goederen
aan de andere deelgenoot verbeurt.

De strekking van deze bepaling is om oneerlijk gedrag van de deelgenoten tegenover elkaar te ontmoedigen. In
rechtsverhoudingen als waarop de bepaling betrekking heeft, zijn de deelgenoten immers in de regel in hoge mate
afhankelijk van de juistheid en volledigheid van de over en weer door hen verschafte inlichtingen over het bestaan
van tot de gemeenschap behorende goederen.

Even in normaal Nederlands. Als je als partner een goed, bijvoorbeeld een bankrekening, bij afwikkeling van een
echtscheiding expres verzwijgt voor de andere partner, dan is de sanctie dat als dit bekend wordt en bewezen
kan worden, de andere partner het betreffende goed volledig krijgt.  

In deze procedure staat ter discussie of de man zijn aandeel in het door ABN AMRO aangeboden compensatiebedrag
in verband met het door partijen met de bank afgesloten renteswapcontract voor de vrouw opzettelijk heeft verzwegen
of zoekgemaakt met als doel dit bedrag buiten de verdeling te houden.  

De rechtbank stelt vast dat de man zonder de vrouw in te lichten op 25 oktober 2017 het aanbod van ABN AMRO van
19 oktober 2017 tot uitkering van een voorschot van € 74.200 heeft geaccepteerd en op 6 februari 2018 heeft laten
overmaken op een al jaren ‘slapende’ en/of-rekening van partijen. Vervolgens heeft hij dit bedrag over laten maken naar
zijn eigen bankrekening en heeft hij zijn vrouw daarvan bewust niet in kennis heeft gesteld.  

De rechtbank is van mening dat ditzelfde is bewezen inzake het nog uit te keren resterende compensatiebedrag door
de ABN AMRO van € 243.542,56 inzake het renteswapcontract.
De man had namelijk geprobeerd, met een vervalste handtekening van de vrouw op een betalingsopdracht aan de
ABN AMRO, het resterende bedrag ad € 243.542 over te laten boeken naar zijn eigen bankrekening. Daarmee is
volgens de rechtbank eveneens aan de vereisten van artikel 3:194 lid 2 BW voldaan.

De rechtbank beslist dat de man zal worden veroordeeld tot betaling van het volledige bedrag van € 74.200 aan de
vrouw en dat het nog uit te keren resterende compensatievordering van € 243.542,56 volledig aan de vrouw toekomt.

Conclusie

De man heeft gegokt en (fors) verloren.
Mijn advies. Laat het nooit zover komen, mocht u ooit in zo’n vervelende situatie als een vechtscheiding terecht komen.
En degene die denkt dat dit risico na verloop van tijd wel zal vervallen, die is abuis. De vordering tot verdeling is namelijk
niet aan verjaring onderhevig. Of anders gezegd, dit risico loopt gewoon door. Het mooie en bekende spreekwoord
gaat hier zeker op. ‘Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel’.
Dus blijf eerlijk. Dat slaapt ook een stuk lekkerder :)
Tot over twee weken.