Compensatie transitievergoeding (deel II)

Nivo 2021 - 05

In mijn vorige column (deel I) stond ik stil bij de per 1 januari 2021 ingevoerde  compensatieregeling
betaalde transitievergoeding bij bedrijfsbeëindiging.
Deze keer zal ik ingaan op een tweede - eveneens recent (1 april 2020) ingevoerde - compensatieregeling
transitievergoeding. Namelijk de compensatie voor de werkgever van de betaalde transitievergoeding bij
ontslag van een zieke werknemer.

Transitievergoeding

Met de invoering van de Wet werk en zekerheid hebben werknemers vanaf 1 juli 2015 bij ontslag recht op een
transitievergoeding. Dit recht geldt ook als een tijdelijk contract niet verlengd wordt. De vergoeding is een compensatie
voor het ontslag. Dit geld kan door de werknemer bijvoorbeeld worden gebruikt voor scholing naar een andere baan
en/of bedrijf.

De vergoeding is een compensatie voor ontslag. Deze dient derhalve ook te worden voldaan bij het ontslag van een
zieke werknemer na een wachtperiode van 2 jaar ziekte.

Compensatie transitievergoeding ontslag langdurig zieke werknemer

Een werkgever moet loon doorbetalen aan een zieke werknemer. Als de werknemer meer dan 2 jaar ziek is, kan de
werkgever ontslag aanvragen bij UWV. De zieke werknemer heeft dan, zoals gezegd, recht op een transitievergoeding.

Met de compensatieregeling - ingevoerd per 1 april 2020 - kan de werkgever de betaalde transitievergoeding (grotendeels)
terugkrijgen. Zo voorkomt de Rijksoverheid dat werkgevers te maken krijgen met een opeenstapeling van kosten na
2 jaar loon doorbetalen aan zieke werknemers.
Daarnaast geeft deze regeling werknemers meer zekerheid. Dit zorgt dat werkgevers sneller het dienstverband
beëindigen na 2 jaar ziekte.

Om in aanmerking te komen voor de compensatie gelden de volgende voorwaarden:

• de werknemer is ontslagen wegens langdurige ziekte;
• de werknemer had op grond van de wet recht op een transitievergoeding;
• de werkgever heeft de transitievergoeding betaald aan de werknemer.

Werkgevers moeten deze voorwaarden kunnen aantonen. Denk o.a. aan:

• de ontslagvergunning van UWV of de ontbindingsbeschikking van de rechter;
• de beëindigingsovereenkomst, als het een ontslag met wederzijds goedvinden was. Uit de beëndigingsovereenkomst
          moet blijken dat de werknemer is ontslagen wegens langdurige ziekte;
• gegevens die zijn gebruikt om de hoogte van de transitievergoeding te berekenen. Bijvoorbeeld documenten die
          aantonen hoe hoog het bruto maandsalaris was en hoe lang het dienstverband heeft geduurd;
• een bewijs dat de (hele) transitievergoeding is betaald, bijvoorbeeld een bankafschrift.

De werkgever moet een aanvraag voor compensatie bij langdurige zieke werknemer uiterlijk 6 maanden na betaling
van de volledige transitievergoeding indienen bij UWV.

UWV beoordeelt op grond van de aanvraag of een werkgever in aanmerking komt voor compensatie. En hoe hoog
deze compensatie is.

Bron: Rijksoverheid/UWV

Conclusie

Een welkome compensatieregeling voor werkgevers. Veel werkgevers beëindigde de arbeidsovereenkomst van hun
zieke werknemer niet omdat zij dan een (hoge) transitievergoeding moesten betalen. Deze financiële drempel is met
de compensatieregeling nagenoeg weggenomen. Niet geheel, want de compensatie is meestal (wat) lager dan de
betaalde transitievergoeding.

Daarnaast blijft er het nadeel dat de transitievergoeding wel eerst door de werkgever betaald moet zijn om daarna
compensatie aan te vragen. De werkgever moet deze dus nog steeds ‘voorschieten’.

Zorg dat u contact opneemt met uw adviseur en laat u goed voorlichten.

Het kan u een hoop geld schelen. :)

Tot over twee weken.